موسیقی ِسکـــوت صدایـــی شنیـــدنیـست

بگـــذارگفتگـــو بــه زبـان هنــــر شـَــوَد.

دست‌هایت روسری را از وسط تا می‌کند

این مثلث در مربــع سخت غوغـــا می‌کند

مثل یک منشور در برخورد با نور سفید

روسری، رویِ سرِ تو رنگ پیدا می‌کند

سبز، قرمز، سرمه‌ای، فرقی ندارد رنگ‌ها

صورت ِ تـــو روسری‌ها را چـه زیبا می‌کند!

می‌شود هر تار مو ؛ یک «شب» ؛ ولی یک روسری

ایــن همه شب را چطوری در دلش جا می‌کند؟

باد می‌ریزد بــه دورت حسرتِ تلـــخ مرا

باد روزی روسری را از سرت وا می‌کند.

 مهــم نیسـت کـه چقـدر مـرتکب اشتبــاه می شویــد؛

یا به آهستگــی پیشــرفت می کنیــد !

شما همیشه جلـــوتر از همــه کســانی هستید کــه

 اصــلاً هـیچ قــدمی بــرنمـی دارند . .

    ایرانیان شب سرد را به آتش می کشند به امید روزهای گرم و نیک

 بهارتان همچون آتش ؛ اهــــورایی

 چهار شنبه سوری برشما خجسته.

               بنـــام خـدای بهـارآفـــــــرین      بهـارآفـریــن راهــــزارآفـــریـــن

 بــه جمــشیــدوآییــــن پــاکـش درود    کـه نـــــوروزازاومـانـــــده در یــاد بـــــود 

     گــَشت ؛گــِرداگرد  مـِهــرِ تابنــاک ؛ایــران زمین

                                  روزِ نـــو آمد و شـد؛شـادی بــُرون ؛انـدر کَمین

 ای تــو یــزدان ؛ای تـو گــَرداننـده ی مهــرو سپهــر                               

                                    بــَرتــرینـش کــن بــرایــم ایـن زمــان و ایــن زمیــن

بهـــارعالـم افـــروز بر ایـــران زمـــین خجستـــه

باآرزوی بهترین شادباش ها برای شما

              پاک و اهــــورایی بمانیــــم.       

 در جهان هرچیزی

به مقدار کمش دارو ؛ متوسطش غذا؛و زیادش سّم است

حتی محبّت کردن (ابوعلی سینا)

یاد آن روزی که تختی و حیاطی داشتیم
قُل قُل قوری و قلیان و بساطی داشتیم

عطر آویشن، ردیفِ  استکان های بلور
زندگی شیرین تر از چایی نباتی داشتیم

مادری فیروزه تر از آسمان مخملی
سایه ی مهر پدر، ظهر صــَلاتی داشتیم

خانه ای گرچه کلنگی خالی از اندوه و غم
باخبر از حال هم شور و نشاطی داشتیم

نَم نَم چَنگ و رباب و گلنراقی و قـَمــَر
هر شب جمعه که میشد سور و ساتی داشتیم

شُرشُر فواره ،روی رقص ماهی های حوض
شور و شوق و خاطر پُر انبساطی داشتیم

ساده مثل آفتاب ،آمــده از پشت کوه
بی خجالت لهجه ی اهل دهاتی داشتیم

حافظ از شاخه نباتـَش، سعدی از سیمین تـَنش..
فاعلاتُن فاعلاتُن فاعلاتی داشتیم

کارگردان! آنهمه عشق و صفا یادش بخیر
آخر ِ آن روزها ای کاش کاتی داشتیم

عکس ما را قاب کن هرچند با گرد و غبار
تا که خوشبختی بداند خاطراتی داشتیم.

         این روزهــا  کـــــه آینه هم  فکــر ظاهر است

                        هرکس که گفته است خدا نیست کافراست! 

        با  دیدن  قیافـــه ی  این  مردمان ِ خوب

                                 باید قبـــول کرد که گنـــدم مقصّر است 

           آن سایه ای که پشت ســرت راه می رود

                         گــــرگـی مــَخـوف در کُت و شلوار عابر است

         کمتر  در  این  زمانه  بـــه  دل  اعتماد  کن

                          وقتی گرسنه مانده به هر کار حاضر است

          شاعـــر فقط برای خودش حرف می زند

                       در گوشه ی  اتاق ؛ فقط عکس پنجره ست

           آن جاده و غـــروب قشنگــی که داشتیم

                          حالا نمــاد فاصله در ذهن شاعــر است

             در ایــن دیار ، آمـــدن نــو بهـار ِ پــــوچ 

                                    تنهـــــا دلیل رفتن مرغ مهاجر است...!